Σοβαρά ερωτηματικά
Αναρτήθηκε την 08/01/2010 10:26

Με αφορμή τη δολοφονία του φοιτητή Μάνου Χορευτάκη και τις σχετικές κινητοποιήσεις, ο Κωστής Σχοινάς έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Τα συναισθήματα οργής και αγανάκτησης που διακατέχουν την κοινωνία μας οφείλουν να μας ταρακουνήσουν όλους. Αποδεικνύεται, δυστυχώς για άλλη μια φορά εκ των υστέρων, ότι η εγκληματικότητα στον τόπο μας έχει βαθιές ρίζες και απαιτεί συστηματική αντιμετώπιση.
Αναλύοντας το τραγικό περιστατικό και την απαράδεκτη κατάσταση που βιώνουμε στον τόπο μας, προκύπτουν σοβαρά ερωτηματικά. Ερωτηματικά που χρίζουν απαντήσεων, τόσο σε θεσμικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο διαχείρισης των τοπικών πραγμάτων.
- Σε ό,τι αφορά το θεσμικό πλαίσιο που διέπει το σωφρονιστικό σύστημα, τα οποίο είναι προφανές ότι χρειάζεται ανατοποθέτηση και επανασχεδιασμό:
- Με ποια λογική ποινές ισόβιας κάθειρξης μετατρέπονται συστηματικά σε ποινές φυλάκισης και, σε τελική ανάλυση, προσωρινής κράτησης;
- Με ποια κριτήρια, και πώς αυτά καθίστανται αντικειμενικά και αδιάβλητα, γίνεται χρήση των ευνοϊκών προβλέψεων αποφυλάκισης κρατουμένων;
- Υπάρχουν συνέπειες και διαδικασία απόδοσης ευθυνών σε δημόσιους λειτουργούς, που «αστοχούν» στη λήψη τέτοιων αποφάσεων;
- Σε ό,τι αφορά την αστυνόμευση, γενικά του νομού, και ειδικότερα προβληματικών περιοχών, όπως η παλιά πόλη ή το ορεινό Μυλοπόταμο, όπου είναι προφανές, ότι παρά τις διακηρυγμένες προθέσεις και τις ανακοινώσεις, το πρόβλημα κάθε άλλο παρά έχει εξαλειφθεί.
- Με ποια κριτήρια επιλέγονται οι αξιωματικοί που διοικούν τις διάφορες υπηρεσίες; Πώς διασφαλίζεται ο έλεγχος και η εποπτεία του αστυνομικού έργου; Με απλά λόγια, ποιος και με τι συγκεκριμένο τρόπο ελέγχει αυτούς που διοικούν και, δήθεν, ελέγχουν;
- Πώς ελέγχεται ο προγραμματισμός των αστυνομικών επιχειρήσεων, σε επίπεδο καθημερινότητας; Γιατί δεν γίνεται ποτέ απόδοση ευθυνών και επιβολή πειθαρχικών και ποινικών, ποινών σε στελέχη που, από αμέλεια ή όχι, αποτυγχάνουν στην αποστολή τους; Κυρίως, πώς διασφαλίζεται το έργο της αστυνομίας από εξωθεσμικές παρεμβάσεις της κάθε μορφής «ισχυρών»;
- Ειδικά σε ότι αφορά το Ρέθυμνο, γιατί αποσπώνται, από ήδη αποψιλωμένες υπηρεσίες, πολύτιμα στελέχη για τη φύλαξη «επικίνδυνων στόχων»; Γιατί τα σημεία αστυνομικού ελέγχου είναι σταθερά, χρονικά και γεωγραφικά συγκεκριμένα; Ποιους εξυπηρετεί η δυνατότητα πρόβλεψης των αστυνομικών μπλόκων;
- Τελικά, είμαστε ικανοποιημένοι από την κατάσταση στο Ρέθυμνο, ή απαιτούμε ριζικές αλλαγές;
- Σε ό,τι αφορά το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας επιχειρήσεων νυχτερινού ενδιαφέροντος.
- Πόσο αυτό ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα;
- Γιατί δεν μπορούν οι επιχειρήσεις να εκδώσουν άδεια σύμφωνα με τη λειτουργία τους;
- Ως πότε η τοπική διοίκηση– θα κλείνει το μάτι στην παρανομία, προκειμένου να μην ξεκαθαρίσει μία αρρωστημένη κατάσταση;
- Είναι δυνατόν να λειτουργούν επιχειρήσεις διασκέδασης το χάραμα της επόμενης μέρας, όταν προβλέπονται συγκεκριμένοι περιορισμοί;
- Τελικά, στο Ρέθυμνο ισχύουν άλλοι νόμοι σε σχέση με την υπόλοιπη επικράτεια;
Το Ρέθυμνο πενθεί.
Πενθεί τον άδικο θάνατο του Μανόλη Χορευτάκη, ενός μέλους της ρεθεμνιώτικης πανεπιστημιακής κοινότητας. Πενθεί όμως και τη χαμένη αξιοπρέπεια του.
Οι ευθύνες δεν είναι μπαλάκι του πινγκ-πονγκ. Ας αναλάβει επιτέλους ο καθένας τις δικές τους. Και ας συνετισθούν όσοι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις των περιστάσεων.
Απλά πρακτικά πράγματα.»