Θετικές οι εξελίξεις για τις παλιές αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ
Αναρτήθηκε την 29/01/2010 13:22
Θετικές είναι οι εξελίξεις από πλευράς ΕΛΓΑ για τις αποζημιώσεις των αγροτών, των οποίων οι καλλιέργειες υπέστησαν ζημιές το Φεβρουάριο του 2004.
Τη Δευτέρα, 2 Ιουλίου, ο Κωστής Σχοινάς επισκέφτηκε το Μούντρος Νικ. Φωκά, όπου σε συνέχεια προηγούμενης του παρέμβασης μίλησε με αγρότες της περιοχής. Αναφερόμενος στο θέμα, ο κ. Σχοινάς, είπε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Με την πρώτη (1η) ανακοίνωση του ΕΛΓΑ για τους δικαιούχους της αποζημίωσης – από τις 260 αιτήσεις αγροτών των δήμων Νικ. Φωκά και Λαππαίων απορρίφθηκαν οι 198 – τα τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ κατέφυγαν στην προσφιλή τους τακτική της στείρας άρνησης, στο λαϊκισμό και τη μικροπολιτική. Από την πλευρά μας, είχα εξαρχής τονίσει την ανάγκη να διεκδικήσουμε το δίκιο των αγροτών μας, μελετώντας όλες τις διαστάσεις του προβλήματος. Εξάλλου, τα προβλήματα και οι ανάγκες των αγροτών δεν επιλύονται με πολιτικά, κομματικά και άλλα παιχνίδια. Λύνονται με, σκληρή δουλειά, ειλικρινή προσπάθεια και αμοιβαίο αγώνα.
Πράγματι, μετά τις επίμονες προσπάθειες μας, καταφέραμε να υπερβούμε τις γραφειοκρατικές δυσκολίες (έλλειψη στρογγυλής σφραγίδας). Η Διοίκηση του ΕΛΓΑ και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων παρενέβη αποτελεσματικά, και η Περιφερειακή Δ/νση του ΕΛΓΑ κλήθηκε να επανεξετάσει όλους τους φακέλους των υποψήφιων δικαιούχων. Έτσι σήμερα με την ολοκλήρωση της επανεξέτασης, 62 αγρότες, από τους 198 που είχαν αρχικά απορριφθεί, προωθούνται για αποζημίωση.
Η άλλη διάσταση του προβλήματος έχει σχέση με την αδυναμία των 136 αγροτών να προσκομίσουν τίτλους ιδιοκτησίας για τις καλλιεργούμενες εκτάσεις τους. Γίνεται και εδώ προσπάθεια από πλευράς ΕΛΓΑ, όμως τα πράγματα είναι πιο σύνθετα.
Με την ευκαιρία, οφείλω να επισημάνω τη γνωστή «ιστορική παθογένεια», μεγάλη έκταση της Κρητικής επικρατείας να έχει «προβληματικούς» τίτλους ιδιοκτησίας. Πρόκειται για θεσμικό κενό, το οποίο βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας, είτε εξετάζουμε θέματα αγροτικών επιδοτήσεων και αποζημιώσεων, είτε θέματα οικοδόμησης και επενδύσεων. Μόνη οριστική διέξοδος, η ανάλογη νομοθετική τακτοποίηση.
Κλείνοντας, θα ήθελα για άλλη μια φορά να τονίσω ότι τα δικαιώματα των Ρεθυμνιωτών αγροτών δεν αρκεί να τα γνωρίζουμε μόνο εμείς. Πρέπει να φροντίσουμε να γίνονται αντιληπτά στην Αθήνα, αλλά και τις Βρυξέλλες. Στη σκληρή καθημερινότητα, τίποτα δεν χαρίζεται. Μόνο όταν διεκδικούμε μπορούμε να πετύχουμε.»
